Գրականություն․Դմիտրի Լիխաչով <<Նամակներ բարու և գեղեցիկի մասին>>


 Նամակներ
 բարու և գեղեցիկի մասին։ Դմիտրի Լիխաչով

Շատերը կարծում են, թե ինտելիգենտ մարդը նա է, ով շատ է կարդացել, ստացել լավ կրթություն (այն էլ` գերազանցապես հումանիտար), շատ է ճամփորդել, գիտի մի քանի լեզու:
Մինչդեռ` կարելի է ունենալ այս ամենն ու չլինել ինտելիգենտ, և կարելի է այս ամենին չտիրապետելով, մեծ առումով, այնուամենայնիվ, լինել ներքնապես ինտելիգենտ:
Ինտելիգենտությունը ոչ միայն գիտելիքների, այլև ուրիշին հասկանալու ունակության մեջ է: Այն դրսևորվում է հազար ու մի մանրուքի մեջ՝ հարգալից վիճելու ունակության, սեղանի շուրջ համեստ վարվեցողության, ուրիշին աննկատ (հենց աննկատ) օգնելու կարողության, բնության հանդեպ փայփայանքի, շրջակայքը չաղտոտելու, չաղտոտելու` աղբով, քնթուկներով, հայհոյանքով, հիմար գաղափարներով. այո, դա նույնպես աղբ է, այն էլ ինչպիսի՜:
Ես ճանաչել եմ ռուսական հյուսիսում գյուղացիների, որոնք իսկապես ինտելիգենտ էին: Նրանք իրենց տներում պահպանում էին զարմանալի մաքրություն, կարողանում էին գնահատել լավ երգերը, կարողանում էին պատմել եղելություններ, որոնք պատահել էին իրենց և ուրիշների հետ, ապրում էին կարգավորված կենցաղով, հյուրասեր էին ու բարյացակամ, հասկանալով էին վերաբերվում ուրիշի ցավին և ուրիշի ուրախությանը:
Ինտելիգենտությունը ունակություն է` ըմբռնելու, ապրումակցելու, այն համբերատար վերաբերմունք է աշխարհի ու մարդկանց հանդեպ։

Առաջադրանքներ

Ա․ Ո՞րն է հեղինակի ասելիքը։ Համաձա՞յն եք նրա հետ։ Հիմնավորե՛ք։
Բ․ Բացատրե՛ք հետևյալ միտքը, ,, Ինտելիգենտությունը ունակություն է` ըմբռնելու, ապրումակցելու, այն համբերատար վերաբերմունք է աշխարհի ու մարդկանց հանդեպ,,։

Գ․ Բնութագրե՛ք այս նամակի պատմող-հերոսին՝ ըստ նրա արտահայտած մտքերի։

Դ․ Փոխե՛ք նամակի վերնագիրը՝ հիմնավորելով Ձեր դրած վերնագիրը։

Գրականություն․ Գարունը գրականության մեջ և արվեստում։

Վան Գոգ «Դաշտ հիրիկներով Արլի մոտ»


Վինսենթ վան Գոգ. Orange Blossoms (1890) Վան Գոգի թանգարան

Գարուն (Ծաղկած պտղատու ծառեր), Կլոդ Մոնե (1873)

Ձկնորսություն գարնանը, Պոնտ դե Կլիշի (Ասնիեր), Վինսենթ Վան Գոգ (1887)

Լուի Կոմֆորտ Թիֆանի, Խոակին Սորոլա, (1911)

Գարուն, Dame Laura Knight (1916–20)

Գրականություն․ Հովհաննես Թումանյան հետաքրքրաշարժ quiz

Հովհաննես Թումանյանի կյանքի և ստեղծագործության հիման վրա ստեղծել վիկտորինա (quiz)՝ 10-12 հարց։

Quiz

Միասնական նախագծի մասնակիցներ՝
Աղլամազյան Հայկ
Այվազյան Լարիսա
Բադալյան Արսինե
Մինասյան Անի

Գրականություն․ Հովհաննես Թումանյան «Անկեղծ չենք»

«Անկեղծ չենք»

Կարծում եմ պատմվածքը մարդու ամենամեծ թշնամիների կեղծիքի և եսասիրության մասին է։ Հիմա մարդիկ փորձում են ապրել այնպես, որ բոլորին գոհացնեն և, ինչ որ բան ապացուցեն։ Նկատում են միայն նյութականը և սպառում ամբողջ կյանքը փողեր, մեքենաներ, տներ ունենալու վրա։ Բայց կարծում եմ դա չէ, որ կարևոր է։ Կարևոր է այն արժեքը, որը ի սկզբանե մարդուն տրվում է՝ անկեղծություն։ Հիմա կարծում եմ բարդ է, գոյատևել մի աշխարհում, որտեղ թանկ մեքենան և հագուստը ավելի են կարևորում, քան մարդկային հատկանիշները։ Հեղինակի ասելիքն այն է, որ չպետք է փոխվել անկախ նրանից, թե դիմացինը ինչ է մտածում։
<<մարդ պիտի շարժվեր այնպես, ինչպես ինքն է կամենում, և խոսեր այն, ինչ որ
ինքն է մտածում>>

Գրականություն․ Հովհաննես Թումանյան <<Ժպտուն աչքեր>>

Ժպտուն աչքեր

Դու մի՜ հավատա ժըպտուն աչքերին.
Շատ անգամ նըրանք ծաղիկներ են վառ,
Բուսած կորըստյան անդունդի ծայրին,
Միամիտ մարդկանց քարշելու համար:

Ահա պոետն էլ պատրանքով հարբած՝
Գերվեց մի անգամ ժըպտուն աչքերի,
Ու որքա՛ն տանջվեց, տառապեց խաբված,
Եվ որքա՛ն սըրտում գանգատներ ունի…

Դու շատ մի՜ խաբվիր ժըպտուն աչքերից.
Շատ անգամ նըրանք ծաղիկներ են վառ,
Ծըլում են սըրտի ավերակներից,
Տըխուր հատակը ծածկելու համար:

Ահա պոետն էլ՝ տառապած մի մարդ,
Որ սրտում այնքան գանգատներ ունի,
Բայց հաճախ այնպես ժըպտում է զըվարթ,
Ասես թե քեզնից բախտավոր լինի:
1894

Գրականություն․ Եղիշե Չարենց <<Հայաստանին>>

(ՀԱՅԱՍՏԱՆԻՆ)
Հազար ու մե վերք ես տեսել — էլի՛ կտեսնես,
Հազար խալխի ձեռք ես տեսել — էլի՛ կտեսնես։
Աշնան քաղած արտի նման՝ հազա՜ր զոհերի
Չհավաքած բե՛րք ես տեսել — էլի՛ կտեսնես։
Գլուխդ չոր քամուն տված պանդուխտի նման
Հազա՛ր տարվա հերք1 ես տեսել— էլի՛ կտեսնես։
Նարեկացի, Շնորհալի, Նաղաշ Հովնաթան—
Ինչքա՜ն հանճար, խելք ես տեսել— էլի՛ կտեսնես:
Քո Չարենցին լեզու տվող երկի՛ր Հայաստան,
Հազա*ր ու մե ե՛րգ ես տեսել — էլի՛ կտեսնես։

Պարույր Սևանկ․ Հայոց լեռները․ ձայնագրություն

ՀԱՅՈՑ ԼԵՌՆԵՐԸ

Ասում են, թե մի ժամանակ,

Ինչքա՜ն առաջ` ի՞նչ իմանաք,

Եղբայրներ են եղել հսկա մեր լեռները:

         Զարթնել են շուտ,

         Ելել ոտի,

Նա՛խ կապել են իրենց գոտին,

Լվացել են պաղ ամպերում

Իրենց երեսն ու ձեռները,

Հետո՛ միայն «բարի լույս» են իրար ասել

Եվ իրարից «բարի լույս» են սիրով լսել:

         Եվ մի՛շտ այսպես

         Ու ճիշտ այսպես.

Շուտ են զարթնել, ելել ոտի,

Նա՛խ կապել են իրենց գոտին,

Հետո՛ միայն բարև ասել,

                  բարև լսել:

Անց է կենում շա՛տ ժամանակ,

Ինչքա՜ն արդյոք` ի՞նչ իմանաք,

Եղբայրները ծերանում են

Ու մի օր էլ շատ են քնում,

Շատ են քնում — ուշ վեր կենում

Եվ ի՜նչ… հանկարծ մոռանում են

Նախ և առաջ կապել գոտին.

Առանց գոտու ելնում ոտի,

«Բարի լույս» են իրար ասում,

Բայց… իրար ձայն է՜լ չեն լսում:

Եղբայրները քարանում են,

Դառնում լեռներ հազար ու բյուր,

Նրանց աչքի արցունքները`

         Հազար աղբյուր,

Նրանց մեջքի գոտիները`

         Դաշտ ծաղկաբույր…

…Ով ուզում է չքարանա,

Պիտի որ նա չմոռանա

         Զարթնել շատ շուտ,

         Ելնել ոտի,

Մեջքին կապել ամուր գոտի

Այսինքն` միշտ գոտեպնդվել

Ու եղբորը գոտեպնդել…

Գրականություն․ Փոքրիկ Իշխան

Վերլուծել Էքզյուպերիի «Փոքրիկ իշխանի» հետևյալ հատվածները:

  •  «Ամենահուզիչ բանը այս քնած Փոքրիկ իշխանի մեջ ծաղկի նկատմամբ նրա հավատարմությունն է, այն վարդի կերպարը, որը կանթեղի նման շողում է նրա մեջ նույնիսկ այն ժամանակ, երբ նա քնած է»: Եվ ես հասկացա, որ նա ավելի փխրուն է, քան թվում է: Կանթեղը պետք է պահպանել. քամու պոռթկումից այն կարող է հանգչել:

    Կարծում եմ հեղինակը խոսում է մարդու ամենակարևոր հատկանիշներից մեկի հավատարմության մասին, որը ուներ նաև Փոքրիկ իշխանը։ Կարծում եմ առանց հավատարմության, ոչինչ չի կարղ լինել և նույնիսկ սիրո հիմքում կանգնած է հավատարմությունը։ Իսկ Փոքրիկ իշխանը մարդու հիանալի օրնակ է ։
  • – Մարդիկ ճեպընթաց գնացքներ են նստում, բայց իրենք էլ չեն հասկանում, թե ինչ են փնտրում, – ասաց Փոքրիկ իշխանը: – Դրա համար էլ նրանք հանգիստ չունեն և մեկ այս, մեկ այն կողմ են նետվում… 
    Այս հատվածում ներկայացված է մարդու անվերջանալի մղջավանջի մասին։ Մարդիկ անընդհատ ձգտում են ավելիին չգնահատելով իրենց ունեցածը։ Իսկ Փոքրիկ իշխանը իր ունեցած մի վարդով այնքան երջանիկ էր։
  • Ես վախենում էի, թե նա կհոգնի:
    – Ջուրը ես ինքս կհանեմ, – ասացի, – քեզ համար դժվար կլինի:
    Ես դանդաղ դուրս քաշեցի դույլը և զգուշորեն դրեցի ջրհորի քարե եզրին: Իմ ականջներում հնչում էր չարխի ճռճռան երգը, դույլի մեջ ջուրը դեռ ծփում էր, և նրա մեջ թրթռում էին արևի շողքերը:
    – Ես ուզում եմ այդ ջրից մի կում անել, – շշնջաց Փոքրիկ իշխանը: – Տուր մի քիչ խմեմ…
    Եվ ես հասկացա, թե նա ինչ էր փնտրում:
    Ես դույլը մոտեցրի նրա շրթունքներին: Նա խմում էր աչքերը փակ: Նրա համար դա ոնց որ ամենագեղեցիկ խնջույքը լիներ: Դա հասարակ ջուր չէր:
    Այդ ջուրը ծնվել էր աստեղրի տակով անցնող երկար ճանապարհից, չարխի ճռճռոցից և իմ ձեռքերի ճիգից: Դա կարծես նվեր էր սրտի համար:

Գրականություն․Հովարդ Լավկրաֆտ․ Ուլտարի կատուները

Կարծում եմ պատմվածքում կատուները մարմնավորում էին թույլ մարդկանց, որոնց ուժեղները ճնշում են։ Պատմվածքի ասելիքն այն է, որ ինչքան էլ մարդը,կենդանին թույլ լինի գալու է ժամանակ և հենց այդ թույլն է պատժելու ուժեղին։

Создайте подобный сайт на WordPress.com
Начало работы