Կարդալ՝ Զոյա Փիրզադ «Պատուհանագոգը»
Պատմվածքում ներկայացված է մանկության խաղաղ աշխարհը, որտեղ պատուհանագոգը դառնում է փոքրիկի սիրելի անկյունը։ Նա պատուհանից նայում է մարդկանց, զարմանքով նայում նրանց անվերջ շարժմանը և նախընտրում մնալ տեղում՝ թթի չիր ուտելով ու սոսու հետ «զրուցելով»։ Ժամանակի ընթացքում ամեն ինչ փոխվում է՝ թութը վերջանում է, սոսին չորանում է, մարդիկ սկսում են վազել։ Պատմողը այլևս չի տեղավորվում իր մանկության անկյուն։ Վերջում փոթորիկը նրան կտրում է հարազատ աշխարհից։ Այս պատմության միջոցով հեղինակը ցույց է տալիս, թե ինչպես է կյանքը կամաց-կամաց մեզ հեռացնում հանգիստ և անհոգ մանկությունից ՝ տեղափոխելով անհայտ ու զարմանալի հեռուներ։
Կարինե Դադոյանի Ուսումնական Բլոգ 