Գրականություն․ Համո Սահյան «Անունդ տալիս» առաջադրանքներ

Կարդալ՝ «Անունդ տալիս» բանաստեղծությունը

1․ Բացատրի՛ր բանաստեղծությունը։
Բանաստեղծությունը՝ թաքնված խորությամբ և խորհրդանիշներով, կարոտով ու սիրով լցված պատում է հայրենիքի մասին։ Այն ամբողջությամբ կառուցված է հիշողությունների և պատկերների վրա, որոնք ասես դուրս են գալիս Սահյանի սրտի խորքից՝ կապված լինելով Հայաստանի հետ։

2․ Անծանոթ բառերը դուրս գրիր և բառարանի օգնությամբ բացատրի`ր:
Հոնք- կամարաձև բացվածք կամ մաս որևէ կառույցի վրա
Վեմ- շատ ամուր, հիմնական քար կամ ժայռաբեկոր, որը ծառայում է որպես հիմք։
Ցուպ- ձեռնափայտ
Տաղիկ- երգ

3․ Գտիր այն մակդիրները, որոնք Հայաստանի բնությունն են ներկայացնում: Ըստ բանաստեղծության՝ ինչպիսի՞ն է այն:
Արևոտ սար
Ճակատին ձյունի պատառիկ – սարն ունի ձյուն, բայց նաև արև՝ նշանակում է բազմազանություն
Բարակ առու
Կանաչ արտ
Կապույտ ծաղիկ
Մենավոր բարդի
Շրշուն բարդի

Հայաստանի բնությունն այս բանաստեղծությունում ներկայացվում է որպես
խաղաղ,
գեղեցիկ,
բազմազան,

4․ Տրված պատկերները բացատրիր.

լքված թոնիր- մոռացվածություն
մամռոտած խուփ- լքվածություն
խոռոչում մասրենու վարսաթափ թուփ- կենսունակություն
աշխարհի քարերին մաշված- կյանքի ծանր փորձություններ
աշխարհից խռոված ցուպ- հոգնածություն

5․ Բանաստեղծության մեջ ի՞նչ զգացում է արտահայտված:
Բանաստեղծության մեջ արտահայտված է խորին կարոտ, անսահման սեր ու երախտագիտություն հայրենիքի հանդեպ։ Սահյանը հիշում է ոչ միայն Հայաստանի գեղատեսիլ բնությունը՝ արևոտ սարերը, կանաչ արտերն ու բարակ առուները, այլև նրա պատմական ու մոռացված պատկերը՝ լքված թոնիրները, ավերակ մատուռներն ու բեկված սյուները։ Այս հիշողությունները ոչ թե պարզապես նկարագրություններ են, այլ հոգու խորքից ծնված զգացումներ՝ դեպի մի հող, որն անտարբերության հարվածներից տկարացած մնում է մեծն բանաստեղծի սրտի ամենանուրբ անկյունում։