Կարդալ՝ Քեյթ Շոպեն | ՄԻ ԺԱՄԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆԸ
Քեյթ Չոպինի «Մեկ ժամի պատմությունը» պատմվածքը պատմում է մի կնոջ՝ մասին Լուիզ Մալլարդի, ներաշխարհի բարդ և հակասական զգացմունքների մասին՝ ամուսնու մահվան լուրը ստանալուց հետո։
Սկզբում Լուիզը խոր վշտի մեջ է ընկնում, բայց հետո, իր սենյակում միայնակ մնալով, սկսում է վերաիմաստավորել իրավիճակը։ Նա զգում է անսպասելի ազատություն՝ գիտակցելով, որ իր կյանքը այժմ իրեն է պատկանում։ Կնոջ համար ամուսնու մահը ոչ միայն կորուստ է, այլ նաև ազատագրման խորհրդանիշ՝ հնարավորություն ապրել իր կյանքի համար, առանց ամուսնու ազդեցության։
Սակայն պատմության վերջում, երբ պարզվում է, որ ամուսինը ողջ է, Լուիզը, չդիմանալով այդ կտրուկ հակադրությանը, մահանում է։ Բժիշկներն ասում են, որ դա «ուրախությունից» է, բայց ընթերցողը հասկանում է, որ դա իրականում նրա երազած ազատության կորստի ցավից է։
Պատմվածքը բարձրացնում է կնոջ ազատության, անձնական իրավունքի և ամուսնության սահմանափակումների հարցերը՝ դառնալով ֆեմինիստական գրականության կարևոր գործ։
Կարինե Դադոյանի Ուսումնական Բլոգ 