Մխիթար Սեբաստացին դեռ փոքր տարիքից համոզված էր, որ ուզում է ընտրել հոգևոր ճանապարհը: Սակայն նրա ծնողները համաձայն չէին այդ մտքին, քանի որ կարծում էին, որ նա պետք է ավելի աշխարհիկ կյանք ընտրի: Չնայած նրանց ընդդիմությանը, Մխիթարը չէր պատրաստվում հրաժարվել իր երազանքից:
Մի օր նա ընկերոջ հետ որոշեց փախուստ կազմակերպել: Նրանք գաղտնի լքեցին տունը և գնացին դեպի հեռու մի սար, որտեղ սկսեցին ապրել ճգնավորի կյանքով:
Ժամանակ անց ծնողները գտան տղաներին: Երբ տեսան Մխիթարի հաստատակամությունը և համոզվեցին, որ սա է նրա իսկական ցանկությունը, նրանք ի վերջո համաձայնվեցին որդու ընտրության հետ: Այսպես, Մխիթարը կարողացավ հետևել իր կոչմանը և կյանքի ճանապարհը նվիրել հոգևոր արժեքներին։
Կարինե Դադոյանի Ուսումնական Բլոգ 