Վանո Սիրադեղյանը հայ քաղաքական գործիչ և գրող էր, ով մեծ ազդեցություն է ունեցել Հայաստանի ներքաղաքական կյանքում հատկապես 1990-ականների սկզբին։ Նա ծնվել է 1946 թվականին Կոթի գյուղում (Տավուշի մարզ) և երկար տարիներ զբաղվել է գրականությամբ՝ նախքան քաղաքականության մեջ ներգրավվելը։
Անկախությունից հետո՝ 1991 թվականին, Վանո Սիրադեղյանը ակտիվ մասնակցություն ունեցավ Հայաստանի քաղաքական կյանքում: Նա գլխավոր դեր խաղաց Հայաստանի ազգային շարժման մեջ և դարձավ Հայոց Համազգային Շարժման (ՀՀՇ) ակտիվ գործիչ։ 1992-1996 թվականներին Սիրադեղյանը ծառայել է որպես Հայաստանի ներքին գործերի նախարար, իսկ ավելի ուշ՝ Երևանի քաղաքապետ։ Նրան հաճախ համարում էին ՀՀՇ առաջնորդ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի մոտ դաշնակիցը։
Սիրադեղյանը համարվում էր ոչ միայն հմուտ քաղաքական գործիչ, այլև մեկը, ով խիստ մեթոդներ էր կիրառում՝ պետական և կուսակցական իշխանությունը պահելու համար։ Նրա ղեկավարության տարիներին, սակայն, կային նաև մեղադրանքներ՝ կապված պետական համակարգի կոռուպցիայի և որոշ դեպքերում մարդու իրավունքների ոտնահարման հետ։
1999 թվականին Սիրադեղյանին մեղադրանքներ ներկայացվեցին՝ կազմակերպված հանցավոր գործունեության և սպանությունների գործերով, ինչը կապված էր նրա ղեկավարած տարիների հետ: Դատական հետապնդման ժամանակ նա լքեց Հայաստանը և թաքնվեց։ Այս ժամանակահատվածից ի վեր նա համարվում էր որոնման մեջ: Նրա գտնվելու վայրը երկար տարիներ անորոշ էր։
2021 թվականին հայտարարվեց Սիրադեղյանի մահվան լուրը։
Կարինե Դադոյանի Ուսումնական Բլոգ 