Վերլուծել Էքզյուպերիի «Փոքրիկ իշխանի» հետևյալ հատվածները:
- «Ամենահուզիչ բանը այս քնած Փոքրիկ իշխանի մեջ ծաղկի նկատմամբ նրա հավատարմությունն է, այն վարդի կերպարը, որը կանթեղի նման շողում է նրա մեջ նույնիսկ այն ժամանակ, երբ նա քնած է»: Եվ ես հասկացա, որ նա ավելի փխրուն է, քան թվում է: Կանթեղը պետք է պահպանել. քամու պոռթկումից այն կարող է հանգչել:
Կարծում եմ հեղինակը խոսում է մարդու ամենակարևոր հատկանիշներից մեկի հավատարմության մասին, որը ուներ նաև Փոքրիկ իշխանը։ Կարծում եմ առանց հավատարմության, ոչինչ չի կարղ լինել և նույնիսկ սիրո հիմքում կանգնած է հավատարմությունը։ Իսկ Փոքրիկ իշխանը մարդու հիանալի օրնակ է ։ - – Մարդիկ ճեպընթաց գնացքներ են նստում, բայց իրենք էլ չեն հասկանում, թե ինչ են փնտրում, – ասաց Փոքրիկ իշխանը: – Դրա համար էլ նրանք հանգիստ չունեն և մեկ այս, մեկ այն կողմ են նետվում…
Այս հատվածում ներկայացված է մարդու անվերջանալի մղջավանջի մասին։ Մարդիկ անընդհատ ձգտում են ավելիին չգնահատելով իրենց ունեցածը։ Իսկ Փոքրիկ իշխանը իր ունեցած մի վարդով այնքան երջանիկ էր։ - Ես վախենում էի, թե նա կհոգնի:
– Ջուրը ես ինքս կհանեմ, – ասացի, – քեզ համար դժվար կլինի:
Ես դանդաղ դուրս քաշեցի դույլը և զգուշորեն դրեցի ջրհորի քարե եզրին: Իմ ականջներում հնչում էր չարխի ճռճռան երգը, դույլի մեջ ջուրը դեռ ծփում էր, և նրա մեջ թրթռում էին արևի շողքերը:
– Ես ուզում եմ այդ ջրից մի կում անել, – շշնջաց Փոքրիկ իշխանը: – Տուր մի քիչ խմեմ…
Եվ ես հասկացա, թե նա ինչ էր փնտրում:
Ես դույլը մոտեցրի նրա շրթունքներին: Նա խմում էր աչքերը փակ: Նրա համար դա ոնց որ ամենագեղեցիկ խնջույքը լիներ: Դա հասարակ ջուր չէր:
Այդ ջուրը ծնվել էր աստեղրի տակով անցնող երկար ճանապարհից, չարխի ճռճռոցից և իմ ձեռքերի ճիգից: Դա կարծես նվեր էր սրտի համար:
Կարինե Դադոյանի Ուսումնական Բլոգ 