1.Նրան վռնդել էին քոլեջից
Գալիլեոն, որի հայրը լյուտնյա նվագող էր և երաժշտության հետ կապված, ծնվել է Իտալիայի Պիզա քաղաքում: Չնայած նրա հայրը ազնվական ընտանիքից էր, նրանք հարուստ չէին: Նախապատանեկան շրջանում Գալիլեոն սկսեց սովորել Ֆլորենցիայի մերձակայքում գտնվող վանքում և մտածեց վանական դառնալու ուղղությամբ, սակայն նրա հայրը չկամեցավ, որ իր որդին վարեր կրոնական կյանք և ի վերջո նրան դուրս հանեց դպրոցից: Երբ 16 տարեկան էր, Գալիլեոն ընդունվեցէր Պիզայի բժշկական համալսարան՝ հոր կամքով: Փոխարենը, նա հետաքրքրվեց մաթեմատիկայով և իր ուշադրությունը սևեռեց այդ թեմայի շուրջ: Գալիլեոն լքեց դպրոցը 1585-ին ՝ առանց որևէ աստիճանի: Նա շարունակեց մաթեմատիկայի ուսումը ինքնուրույն և վաստակեց գումար ՝ մասնավոր դասեր տալով նախքան 1589 թվականին Պիզայի համալսարան վերադառնալը ՝ մաթեմատիկա դասավանդելու:
2.Նրա դստրերը միանձնուհիներ էին
Գալիլեոն երեք երեխա ուներ Մարինա Գամբա անունով կնոջից, ում հետ նա չէր էլ ամուսնացել: 1613 թ.-ին նա իր երկու դուստրերին ՝ Վիրջինիային /ծնվել է 1600 թվականին/ և /1601 թվականին ծնված/ Լիվիային տեղավորեց Ֆլորենցիայի մերձակայքում գտնվող մի մենաստանում, որտեղ նրանք մնացին իրենց կյանքի մնացած մասը, չնայած իրենց հոր ՝ կաթոլիկ եկեղեցու հետ ունեցած խնդիրներին: Գալիլեոն սերտ կապեր է պահպանել ավագ դստեր հետ, ով հայտնի է դարձել որպես քույր Մարիա Սելեստե: Մայր տաճարի ներսից նա թխում, կարում և այլ ձևոր օգնում էր հորը : Նաև սնունդ և պարագաներ էր տալիս աղքատներին: Գալիլեոյի որդին ՝ Վինչենցոն, ծնվել է 1606-ին, Պիզայի համալսարանում սովորել է բժշկություն, ամուսնացել և բնակվել Ֆլորենցիայում:
3. Գալիլեոյին ցմահ դատել են Հռոմեական ինկվիզիցիայում
Կոպեռնիկուսի հելիոկենտրոնական տեսությունը այն մասին, թե ինչպես է տիեզերքը աշխատում, երկրորդ դարում հռչակվել էր աստղագետ Պտղոմեոսի կողմից, ըստ որի Երկիրը կանգնած է արեգակնային համակարգի կենտրոնում: 1616-ին Կաթոլիկ եկեղեցին Կոպեռնիկյան տեսությունը համարեց հերետիկոսական, քանի որ այն դիտվում էր որպես աստվածաշնչյան որոշակի համարների հակասող: Գալիլեոն Եկեղեցուց թույլտվություն ստացավ շարունակել ուսումնասիրել Կոպեռնիկոսի գաղափարները այն դեպքում, որ նա չէր ընդունի կամ պաշտպանի դրանք: 1632 թվականին նա հրատարակեց «Աշխարհի երկու հիմնական համակարգերի երկխոսությունը», և չնայած այն ներկայացվել էր որպես քննարկում Պտղոմեոսի և Կոպեռնիկուսի գաղափարները կրող ընկերների միջև, գիրքը դիտվեց որպես աջակցություն տիեզերքի կուպեռնիկյան մոդելին: Արդյունքում, հաջորդ տարի Գալիլեոյին որոշվեց դատական գործ հարուցել Հռոմում անցկացվող ինկվիզիցիայի առջև: Հերետիկոսության մեջ մեղավոր ճանաչվելուց հետո Գալիլեոն ստիպված եղավ հրապարակավ ապաշխարել և դատապարտվել ցմահ բանտարկության:
4. Նա կյանքի վերջին տարիները ապրել է տնային կալանքում
Չնայած նրան, որ Գալիլեոյին կյանք վիճակվեց ճաղերի հետևում, նրա դատավճիռը շուտով փոխվեց տնային կալանքի: Իր վերջին տարիները նա ապրել է Villa Il Gioiello («Զարդը»)-ում՝ իր տանը, Արկետրի քաղաքում, Ֆլորենցիայի մերձակայքում: Չնայած նրան արգելված էր տեսնել ընկերներին կամ գրքեր հրատարակել, այնուամենայնիվ նա ընդունում էր Եվրոպայից ժամանած այցելուներ, այդ թվում ՝ փիլիսոփա Թոմաս Հոբսին և բանաստեղծ Johnոն Միլթոնին: Գալիլեոյի վերջին գիրքը լույս է տեսել Հոլանդիայում 1638 թվականին: Նույն թվականին Գալիլեոն ամբողջովին կույրացավ: Նա մահացավ 1642 թվականի հունվարի 8-ին, 77 տարեկան հասակում:
5. Գալիլեոյի մեջտեղի մատը ցուցադրված է թանգարանում
Գալիլեոյի մահից հետո նրան թաղեցին Ֆլորենցիայի Սանտա Կրոկե եկեղեցու կողքի մատուռի մեջ: Գրեթե մեկ դար անց ՝ 1737 թ.-ին, քանի որ գիտնականի մնացորդները տեղափոխվում էին Սանտա Կրոկե բազիլիկայում գտնվող պատվո հուղարկավորության գերեզման, նրա մատներից երեքը՝ ողի և ատամի հետ միասին հանվել էին նրա դիակից: Գալիլեոյի մատներից երկուսը, ատամի հետ միասին, պահվում էին նրա երկրպագուներից մեկի կողմից և հանձնվում սերնդեսերունդ: Դրանց կորուստը նկատեցին 1990-ականների սկզբին: Սակայն 2009-ին երկու մատներն ու ատամները հայտնվեցին աճուրդում և գնվեցին մասնավոր կոլեկցիոների կողմից. օգտագործելով պատմական փաստաթղթերը, փորձագետները հետագայում եզրակացրեցին, որ առարկաները Գալիլեոյինն են: Միևնույն ժամանակ, Գալիլեոյի մնացորդներից վերցված երրորդ մատը՝ աջ ձեռքի միջին մատը, գտնվում է Իտալիայի տարբեր թանգարաններում ՝ 1800-ականների առաջին կեսից սկսած: Մաքրված ողն էլ վերջնական մնաց Պադուայի համալսարանում, որտեղ Գալիլեոն դասավանդում էր 1592-ից 1610 թվականներին:
6. Վատիկանը չէր ընդունում, որ նա ճիշտ է մինչև 1992թ.
1979-ին Հռոմի Պապ Հովհաննես Պողոս Երկրորդը հետաքննություն սկսեց Կաթոլիկ եկեղեցու Գալիլեոյի դատապարտման վերաբերյալ: Տասներեք տարի անց, և 359 տարի անց, ինչ Գալիլեոն կանգնեց ինկվիզիցիայի առջև, Հռոմի պապը պաշտոնապես փակեց հետաքննությունը և գործով պաշտոնական ներողություն խնդրեց ՝ խոստովանելով, որ դատավարությունները սխալ են ընթացել դատավորների պատճառով:
Կարինե Դադոյանի Ուսումնական Բլոգ 