252. Առածները լրացրո´ւ ընդգծված բառերի հականիշներով:
Չկա չարիք առանց բարիք:
Ջրի բերածը ջուրն էլ կտանի:
Տերովին տերն է պահել, անտերին գելն է կերել:
Մտնելուց աոաջ միտք արա, թե ոնց դուրս գաս:
Ինչքան զետնի երեսն է, յոթ էնքան գնտնի տակ է:
253. Նախադասությունները լրացրո´ւ:
Գրածդ բայը (բայերը) րնդգծի´ր և եղածների հետ համեմատի´ր:
Եթե միշտ նույն եղանակը լիներ, հետաքրքիր չէր լինի :
Եթե մարդիկ իրար միտք կարդային, ավելի քիչ կխոսեին իրար հետ :
Եթե ձիերը թևավոր լինեին, կսավառնեին երկնքում :
Եթե ձայները տեսանելի ու շոշափելի լինեին, խառնաշփոթ կլիներ :
254. Տրված նախադասության հիման վրա երկու պատմություն հորինի´ր, որոնցից մեկում այն ուղղակի հասկացվի, մյուսում՝ փոխաբերաբար:
Կարմիր կովն իր կաշին չի փոխի:
255. Տրված դարձվածքները հոմանիշ բառերի և արտահայտությունների փոխարեն գրի´ր և համեմատի´ր. տեքստին այլ բառե՞րն են հարմար, թե՞ դարձվածքներր:
Դերձակը վարսավիրի աշակերտին մի փոքր գումար է փոխ տալիս: Սա էլ, որ լավության տակից դուրս զա, ասում է.
-Ընկե՛ր ջան. թե զլխիդ մի փորձանք գա , կամ ամբողջ աշխարհը , քեզնից երես դարձնի, արի, ես քո մազերր ձրի կտրեմ:
Փոխ է տալիս, լավության տակից դուրս զա, զլխիդ մի փորձանք գա, ամբողջ աշխարհը , քեցնից երես դարձնեն:
258.Կետերի փոխարեն գրի´ր հնչյուն, թնդյուն, շաոաչյուն և հնչուն, թնդուն, շառաչուն բառերը:
Իմ մանկության օրերին հորդահոս ու շառաչուն գետ եմ տեսել: Լեռներում միայն թնդյունի արձագանքը մնաց:
Ուշադիր լսում էի քո երգի ամեն մի հնչյունը:
Մանկան հնչուն ծիծաղը վարակեց մեծերին:
Այդ մարտի թնդյունը լսվում էր բավական հեռվում:
Ինձ կանչեց-բերեց մեր գետի շաոաչյունը: